De Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren
De GWWD is een nationale wet waarin regels staan over het houden van dieren. De waarden zijn:
- De eigenwaarde van dieren (en dus niet de waarde die het dier heeft voor de mens aan de hand van het ‘nut’ wat het dier heeft)
- Het nee-tenzij principe (handelingen zijn verboden tenzij in de wet staat dat het is toegestaan)

Één deel van de wet is volledig gewijd aan de zorg voor het welzijn van het dier.

In de GWWD staan algemene regels die gelden voor alle dieren. Daarin staat onder andere dat het verboden is een dier onnodig pijn te doen of zijn gezondheid of welzijn aan te tasten. Ook moet een dier de verzorging krijgen die het nodig heeft en mogen ze niet worden gebruikt als prijs, beloning of kado. Daarnaast mogen ingrepen niet worden uitgevoerd, tenzij in de wet een uitzondering wordt gemaakt. Ook zijn er regels te vinden over huisvesting, slachten, vervoeren enzovoorts.

Waar knaagdierhouders voornamelijk mee te maken krijgen zijn de regels over huisvesting, welzijn en verzorging die hierboven zijn genoemd. Daarnaast moet bijvoorbeeld de huisvesting bij veel dieren voldoen aan bepaalde maten, materiaaleisen, voer en drinkvoorziening, verlichting en ventilatie.

Het besluit Scheiden van Dieren
In dit besluit is aangegeven op welke leeftijd een jong dier van een ouderdier mag worden gescheiden. Dit is dus van toepassing als u zelf een jong dier uit een nestje haalt, maar ook als u zelf besluit te gaan fokken en de diertjes door te verkopen. Voor konijnen geldt een leeftijd van 4 weken. Eerder weghalen dan deze leeftijd heeft slechte gevolgen voor het welzijn en is daarom verboden. Het Platform Verantwoord Huisdierenbezit adviseert een minimale leeftijd van verkoop vanaf 6 of 7 weken oud.